Taksim

Het is al een hele tijd erg onrustig op het Taksimplein in Istanboel, waar betogers manifesteren tegen Erdogans plannen om van het Gezipark een winkelcentrum te maken, zijn harteloze politiek en zijn vaak erg ondemocratische kantjes, waaronder het gebrek aan respect voor de vrijheid van meningsuiting.

Occupy Antwerp wil solidair zijn met de demonstranten, die door de oproerpolitie hardhandig worden aangepakt, daar Erdogan steeds grovere middelen inzet.

Vandaag was er op het Hendrik Conscienceplein een bijeenkomst en volksvergadering dat volledig in het teken stond van Turkije. Hiermee wilden Occupy Antwerp en de andere aanwezigen tonen dat ze de strijd van de betogers ten volle steunen. Het is ook onze strijd.

Er waren spandoeken, slogans, cartoons. Zelfs de schrijver van De Loteling zwaaide met een stuk karton - waar schrijversstandbeelden al niet goed voor kunnen zijn. Er was een volxbib, waar boeken geruild kunnen worden. Voorbijgangers konden genieten van Turkse gebakjes en thee. Er was muziek. Er waren veel sprekers. Er was solidariteit. Er was gezelligheid.

Overal in Europa proberen onze leiders onze vrijheden op al dan niet subtiele wijze af te nemen of ondemocratische praktijken door te voeren. Dit kan dan gaan van GAS-boetes tot het afschaffen van de openbare omroep. Er zijn gradaties, maar uiteindelijk komt het steeds weer op hetzelfde neer: We zijn steeds minder vrij. En dat terwijl de geschiedenis van de mensheid steeds richting meer vrijheid is geëvolueerd. Hier klopt natuurlijk iets niet en het is niet meer dan normaal dat er heel wat indignados om deze praktijken aan te klagen door op straat te komen. Zoals in Spanje. In Griekenland. In Turkije. In de V.S. In Egypte. Zoals ook in Canada, waar het ontevreden volk na maanden lang clashen met de politie uiteindelijk kreeg wat het wou. Het kan dus. We hebben doorheen de geschiedenis rechten verworven die ons zeer na aan het hart liggen maar die ons ook weer kunnen worden afgenomen. Laten we ze daarom met hand en tand verdedigen.