Huid

Het knelt en het kraakt,

mijn huid hoekig, onvolmaakt.

Knarsend, schrapend, uit de plooi,

schurend, scherp, vleselijke kooi.

Het is een huid met een geheugen,

spijt en schaamte diep gekerfd,

taferelen uit m'n verleden

epidermisch ingeprent.

Rollen over scherpe stenen,

horten, botsen, gans een strijd.

't Zit vast in hoofd, rug, buik en benen,

het is een brandmerk, voor altijd.

 Foto 1: Tom Horemans
Foto 2: Theo Huijgens