Poëtische B-kantjes

i

Hebben we nog tijd voor elkaar?

Voor handen strelen, borsten spelen,

tepel bijten, uren vrijen.

Tijd voor tongkussen om

onze zorgen te blussen

en het dagelijks juk aan

het voeteinde van het bed

achter te laten, en ons te

verliezen in elkaar,

urenlang in limbo,

verstrengeld in elkaars

zoete gedachten en één

respirerend wezen zijn,

maar ons leven is een trein.

De klok regeert over onze lijven,

uitgeput door de dagelijkse rit

doorheen een dag die lijkt op alle andere:

grijze, saaie shit. We gieten lust

in elkaars ochtendkoffie, laten het

een dag lang door onze aders stromen,

hunkerend naar de avondactiviteit.

Maar de dag hamert onze lijven suf,

stapelt zorgen en stress

op wankelende schouders,

en ’s avonds heerst de vermoeidheid,

de inspanningen van de voorbije dag

in onze lichamen gebeiteld.

Zo vallen we in slaap,

en de nacht is een gapend gat.

ii

Laten we dit huis met liefde inwijden,

met rode wijn op de trappen en

flauwe scatologische grappen.

Mijn hand als een spin onder je blouse

en wild vrijen in de douche.

Kruipen, glijden in alle gangen,

nagelsporen in het behang,

onze losgeslagen lusten achterna,

van de badkamer tot de garage.

Kom mee, volg me, ik heb

je de kelder nog niet getoond.

Als twee mollen ondergronds,

samenhorig in sensueel verbond,

en rodeo op de wasmachine,

vibraties in onze naaktheid

en in andermans vuile kleren.

Baden in zweet op de tafel,

wij ontbijten noch lunchen,

maar vrijen tot alles netjes

afgeruimd, het bestek op de grond

of half verstopt in plooien en holtes,

en de kruimels ons bekruipen,

zich vastzuigen aan haar en hoofd en huid.

Kom en kijk hoe van keuken tot balkon,

steeds opnieuw de liefde overwon.

iii

Wegwijs

Wij kennen elkaar als een stratenplan, maar laten ons af en toe met veel plezier verdwalen. Zo ontdekken we een doorgang, of een verborgen binnenplein of zo. Wirwarsteegjes waarvan we het recht trekken al lang hebben gestaakt en in de plaats van zijn gaan houden.