Voor lezers is het vaak moeilijk om bij het lezen van een roman met ontzettend veel personages er nog aan uit te kunnen wie wie is. In het geval van mijn debuut Als een Ballon valt dat op zich nog mee, maar het helpt zeker niet dat vaak personages die amper van belang zijn toch enkele pagina's spreektijd krijgen. Een van mijn lezers zit halverwege het boek en maakte onderstaand schema om haar te helpen bij het lezen van het boek. Toen ik de karakterisering van Jonathan Coe's personages in twee van zijn romans bestudeerde, voor mijn thesis, maakte ik een gelijkaardig schema. Je ziet hoe op een gegeven moment bijvoorbeeld twee personages 'Els' samenvallen. Op het moment dat de lezer begreep dat deze twee personen een en dezelfde zijn, trok ze de schuine lijn. Dit is wat we als lezer voortdurend doen, vooral wanneer de schrijver met onze verwachtingen speelt. Een van de beste voorbeelden hiervan is nog steeds het geval van Malvina's moeder in The Closed Circle, voor de Coe-fanaten onder ons.
Uiteraard heb ik voor onderstaand schema een SPOILER ALERT, voor wie mijn boek nog moet lezen.
Nog even geduld voor wie niet kan wachten op de opvolger. Verdwenen zal dit jaar nog verschijnen.
"Nog een paar honderd meter en ik ben weer thuis. De zon
schijnt. Er is geen wolkje aan de lucht. De buren werken in hun voortuin, die
gonst van tevredenheid. Boven de straten zwaluwen die gierend hun dansjes
opvoeren, hun wilde kronieken schrijven, en elk ander schepsel in snelheid
kloppen, hun gevleugelde maaltijd incluis. Huizen staan er burgerlijk en keurig
opgeknapt bij. Capsules van gecondenseerd gezinsdrama. Of familievreugde. Hangt
er wat van af hoe de wind staat."
uit Verdwenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten