Luid

Het zou de week van het oorsuizen zijn. Daarom besloot ik om een tekst op mijn blog te smijten die ik enkele maanden geleden in opdracht schreef, maar waar we nooit iets mee hebben gedaan. Net als bij m'n gedicht 'Onderweg' (over chronisch zieke mensen) probeer ik in het hoofd (of in het oor) te kruipen van iemand die aan tinnitus lijdt. 

Het is een ongepolijste tekst, mogelijk meer geschikt voor performance, maar je krijgt wel een idee van de opzet:

Water helpt.
Water dat kabbelt
            dat sprenkelt
            dat druppelt.
Een auditieve massage
die alle plooien gladstrijkt,
al is het maar voor even.
Nee, het is geen remedie,
geen medicijn,
maar het... helpt.
Water helpt.
Net zo therapeutisch als
het ruisen van de wind
door de kruinen van het bos.
Een afleidingsmaneuver,
een tijdelijk staakt-het-vuren.
Want ja. Dit is een oorlog
die ik niet kan winnen.
Mijn oorlogswonden zijn
talrijk maar onzichtbaar.
Ze zijn oorverdovend.
Een kanonschot dat nooit stopt
maar blijft galmen en suizen.
Geen geanticipeerd decrescendo
maar een onafgebroken aanval
op mijn nauwelijks gewapend gehoor,
een aanval op mijn twee oren,
en de hulp van buitenaf
is als een leger dat te laat
komt aandraven op een veld
waar de strijd al lang is gestreden.
Maar het... helpt.
Het hangt af van de focus,
van differentiatie,
van doelbewust laten prevaleren,
een cocktail van geluiden
waarbij de smakelijkste ingrediënten
de zure appel, de rotte banaan,
het vitriool moet neutraliseren,
al is het maar voor even.
Water helpt. Het bos helpt.
Televisieruis helpt.
Ik ben een onvolleerd meester,
een aspirant, een onbeholpen stagiaire.
Water helpt. Het bos helpt.
De televisie helpt. Ook muziek helpt.
Maar op het einde van de dag,
wanneer ik me, moe gestreden,
in de zwijgzames leegtes
van mijn matras gooi,
weet ik dat er maar één geluid is,
één enkel geluid,
dat mijn leven bepaalt,
dat mijn leven stuurt,
dat mij begluurt,
dat mij uitpuurt, uitperst,
opslokt, uitspuugt, doorspoelt,
verslijt, vertrappelt, versnijdt.
Eén geluid dat er altijd is,
alomtegenwoordig,
alomvattend,
predominant,
steeds dominant,
één geluid dat me lééft,
mijn heer en meester
die me wakker schopt,
die me achtervolgt naar de univ,
die mijn lessen verstoort,
en mijn sociaal leven verknalt.
Monotoon, monomanisch
en zo verdomd en fucking
LUID!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!