Het Geseefde Gedicht - 't Seef Leeft!

Vandaag had ik de eer & het genoegen op te treden op de eerste editie van 't Seef Leeft!, Nachtburgemeester Vitalski's evenement over deze bijzondere historische Antwerpse wijk, de Seefhoek. We kregen oude verhalen voorgeschoteld, onder meer van Wiske van wijlen Café Non-Stop, leerden heel wat over de literaire geschiedenis van de wijk, kregen frieten te vreten, wonnen prijzen met de bingo. 'Victor Glorieux' was ceremoniemeester en interviewde de verschillende artiesten en andere buurtbewoners. Steven Van Gools knappe band Veston zorgde voor de muziek. Zo werden onder meer Seefdichter Roger Nupie en mezelf met onze gedichten begeleid.

Verder waren er Berbers zanger Rachid Moussaoui, zangeres Lydia Gelders, actrice Jeanine Bisschops en muzikante en all-round entertainer Lady Angelina, die voor een knaller van een afsluiter zorgde. Dé ster echter was Benidorm Bastard Irène Vervliet, die haar kritiek niet spaarde tijdens de voorstelling en helemaal op het einde nog haar smartlap klassieker 'Witte Rozen' van onder het stof haalde. 

De eerste editie van 't Seef Leeft!, in het Oude Badhuis, het culturele hart van de wijk (al is dit eigenlijk al de wijk Stuivenberg), was een waar feest! Proficiat Vitalski, Veston, Lore, Hond aka Catweasel, en alle medewerkers en performers!

Mijn 'prijs' was een boekje waarop acht dichters enkele verzen hebben neergepend, mooi geïllustreerd door Caroline Smet. Een jong meisje won het. Ik hoop dat het stiekem toch de mooiste prijs was, naast alle albums, dichtbundels en boeken (hout vasthouden). Een is uniek exemplaar, dat dan weer wel!

Begeleid door de heren van Veston bracht ik twee teksten: 'Mirage' en het onderstaande 'Geseefde Gedicht', speciaal voor dit evenement geschreven:

Het Geseefde Gedicht

In de Seefhoek,

Waar mijn Seefbier staat,

In de straten, soms verlaten,

Vaak gevuld met klank en taal.

In de Seefhoek,

Elke dag een nieuwe smaak.

Hier verloor ik mijn leven,

Maar kreeg ik veel meer in de plaats.

Hier keken we theater, in Seef of Troubleyn,

Een voorbeeld in vijf akten van ondramatisch samen zijn,

En kortfilms, de arthouse, beleefden we in de Klappei,

Met Harry en Robbe, De Cleir en Julien.

Hier woonde Van Gogh, en hier Vandersteen,

Hier Panamarenko, Charles Janssens en Fabre.

Hier kwam Panorama, zwaanst na nie,

Seefhoek vooruit, Non-Stop! Astemblief!

Hier was de gasfabriek, hier Bij Trien uit de Pothoek.

Hier ruik je de jaren, de straat is een open boek.

Van Stuivenberg tot het Oude Badhuis,

In de Seefhoek kom je altijd een beetje thuis.

Hier maakten we chocomelk om de dorstigen te laven,

Distribueerden we lakens om de koude te begraven.

De politie had geen dorst en hield een oogje in 't zeil

Over wie te fel met liefde morste op daklozen zonder stijl.

Hier was het post-rock en grindcore ontdekken

In een half verscholen punkbar vrij van snobs en dikkenekken.

Een vrije bijdrage voor lokaal muzikaal talent,

Hier exclusief te horen voor hun oeuvre te bekend.

Een stuk in onze voeten en 30 uur wakker,

Na al dat Seefbier in de rij bij de Turkse bakker.

Hier leeft iets, hier seeft iets,

In de café's feest iets.

Hier serveren we verhalen op zilveren plateaus.

Hier krijgen we GAS-boetes omdat we bewegen,

Daar een preek, een vingertje voor iets te luid spelen.

De speelstraten dragen Ringland steeds hoger in het vaandel,

Gevels schreeuwen om meer groen en veiligere straten.

In de Seefhoek,

In de Seefhoek,

Waar mijn Seefbier staat,

In de straten waar mijn hart

Keer op keer weer sneller slaat.