Perseus, waar is de whisky gebleven?
De paarden zijn dronken, de goden beneveld.
Je heldendaden zijn vaag en belegen
En Andromeda is jou reeds vergeten.
Dronkaard, hoe zit het, laat je zwaard nog eens spreken;
Doorklief de flessenhals van je verleden,
Een slok van dat duivelse water versteent je,
Je hoofd een nest van adders, secreten,
Serpenten die het gif van de drank in je beten,
Je wilskracht en moed al aan stukken gereten.
Verrijs en verweer je,
Onthoofd je demonen,
Laat de roem die je standbeeld
Eert weer tot leven komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten