Gabrielle Terpstra en Axl Hofstede kwamen van nog verder en hadden er ineens drie dagen Antwerpen van gemaakt. Gabrielle performde enkele Friese gedichten, waaruit een haat-liefdeverhouding met Friesland bleek, op Axls loeiharde gitaarriffs. Het deed me wat aan de Engelse band Dry Cleaning denken. Tot slot vertaalde Gabrielle het gedicht 'Blue Bird' van Charles Bukowski naar het Fries. Emilie Pariel had twee lange gedichten voor ons bij, te beginnen met een gebed, een Onze Vader over een gebroken gezin, inclusief ingeslikte amen: laat ons zwijgen. Verder stelde ze dat alles wat je kan waarnemen bestaat en wilde ze de innerlijke rust uit de bomen plukken. Het zijn maar enkele prachtige regels uit haar twee teksten, die er stonden als een huis.
Na de eerste pauze las Stien Verbelen, auteur van het boek Voor Altijd, enkele pakkende gedichten voor over gemis, de laatste levensadem, een ontroerende verklanking van de verscheurende pijn na verlies. Rotterdamse kanjer Joz Knoop, uitvinder van het jozzonet en schrijver van de legendarische bundel De driehoek is rond, stelde: ik ben ontelbaar! Er volgende enkele jozzonetten, zoals 'Mistbank' of zijn klassieker 'Van glas en kristal'. Het gedicht 'Over rupsen die niet mogen vlinderen' gaat over het vermoorden van eikenprocessierupsen (een brandhaard van brandharen). Volgde nog het originele 'Mijn gezicht is een stad'.
Merlijn Gabel staat volgende week op de finale van het BK Poetryslam in de 404. Dit was zijn generale repetitie. Merlijn opende met zijn populaire kastanjetekst, over zingeving, een beetje meta, en heel origineel en entertainend. Beeld je een wereld in zonder geluidsdragers, verzocht hij in zijn sprankelende tweede slamtekst. En dan is zijn hagebeukentekst eigenlijk nog beter, over heggen als afbakeningsmateriaal, inclusief een imitatie van onze koning. Met het onstuimige duo DRIFT was het feestje compleet. ''t Is de liefde' van Aroma di Amore, met Elvis Peeters' gevatte teksten, was een dankbare opener, maar ook Tine Monieks eigen teksten, stijf van de lust en de drift, mogen er zijn. Ze spartelden op gitaargeweld dat nu eens naar Portishead neigde, dan weer naar De Brassers of Red Zebra. Gitaar, drumcomputer, een containerstad aan effectenpedalen, een zalvende dan weer krijsende zang, in het Nederlands dan weer het Frans, en je kan al heel wat. We onthouden 'Koken met kerosine' en ook 'Bedbeest' zou ik al bijna een moderne belpopklassieker durven noemen.
Tijd voor de open mic. Gert Vanlerberghe las het pacifistische kortverhaal 'Pretty in kaki' voor. Ken Post stelde: the blues were reborn in Belgium, sabotage was born in Belgium, en bracht een eerbetoon aan Arthur Rimbaud. Maike Bretschneider vermelde als enige vanavond het initiatief NovemberVers, en gaf ons 'Gevecht', 'Moeder' en 'Weten, vergeten, loslaten'. Gust Peeters heeft een nieuwe vorm gevonden, barstensvol verwijzingen naar volksliedjes, en las twee frisse Librettogedichten voor. In de kolkende colère van Veerle van de Moortel passeerden Daedalus en Icarus de revue. Samuel Gawiser, nu Samuel G. Wijzer, zong Eric Claptons grote hit 'Wonderful tonight' in het Antwerpse dialect, en op de gitaar, en bracht ook zijn eigen sfeervolle klassieker. Zuni Roos las een gedicht voor over zelfliefde.
LURK! LURK! LURK! Daar verscheen Pierrette COffrée ten tonele met 'Minder goede vrijdag', haar loflied op de bouffarde, en deelde een pervers rokersgeheim met ons, de hel van de roker, met de pijp in de hand. Ver over je tijd (5 minuten!) gaan is het privilege van de laatste open mic'er dus haalde ze er Gabrielle Terpstra bij. Wat volgde, is moeilijk te beschrijven, maar vooruit dan maar. In hun Fries-West-Vlaamse improvisatie las Gabrielle telkens een versregel in het Fries voor, wat Pierrette dan ter plekke naar het West-Vlaams vertaalde. Dat ze er meestal ver naast zat, maakte deze onverwachte performance net zo grappig. Dit was entertainment van het hoogste niveau, van twee mensen die eigenlijk vaker zouden moeten samenwerken.
En zo was een toch weer heel fijne editie afgelopen. Bedankt iedereen voor alweer een legendarische Ballonnenvrees. Ik zie jullie graag nog op 30 november en op 28 december in De Floeren Aap in Mechelen. Pas op 27 januari staan we weer in Café Boekowski te Antwerpen.
Eerste foto: Gert Vanlerberghe
Alle andere foto's: Gust Peeters
Geen opmerkingen:
Een reactie posten