Ik zit in een volkse bar in de Marollen, tussen de Italiaanse toeristen, te lunchen en denk: België is één en ondeelbaar. De gedachte dat Brussel en Antwerpen ooit elk in een ander land zouden liggen is absurd. Het separatisme zelf is absurd. België is even legitiem als Italië en andere Europese landen die in de 19e eeuw het licht zagen.
Ook hebben we zoveel te bieden voor wie dit land bezoekt. De hoofdstad alleen al bevat een duizelingwekkende lijst van bezienswaardigheden.
Dit is het centrum van alles wat Belgisch is. Hier zit iets in de lucht. La belgitude.
België is een volstrekt uniek land. Misschien moeten we wat trotser zijn op deze haast misplaatste en daarom razend boeiende plek.
België, dat is het eeuwige heden vieren.
Vlaanderen, dat is hunkeren naar een verleden dat nooit écht heeft bestaan.
Het verhaal van Vlaanderen is dat van België.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten