Ballonnenvrees 23 januari 2015

2015 en Ballonnenvrees is er weer helemaal klaar voor. De aftrap was in Café Ami en dat voor alweer de zeventiende editie! Een nogal muzikale editie trouwens. Die werd geopend door 'Gitaarmeisje' van de presentator zelve, een gedicht uit 2013 waar we nog heel wat mee van plan zijn dit jaar. Het was ook een ode aan de eerste gast, Turnhouts ukelelespeler en lid van het alomgekende collectief Kaat Van Eijndhoven, die gevoelige, schattige, grappige liedjes bracht. De kop was eraf en het was meteen tijd voor enkele teksten van beginnend dichter Tim Van Hoof, die Gert enkele dagen eerder op De Sprekende Ezels had ontdekt. Knappe teksten, onder meer over kak. Die moeten er ook zijn. En met een T-shirt van de Young Ones heb je altijd een streepje voor. Joris Gielen, uit Turnhout, vuurde een wild kabbelende en in het rond slaande prozatekst op ons af.

Organisator Gert Vanlerberghe bracht haast uitsluitend gloednieuwe teksten, over geopolitiek en muzikale meisjes. Ook Oostends dichter Arno Braet had heel wat gedichten over meisjes, en ook enkele die niet over meisjes gingen. Het nogal lange maar zeer kwalitatieve eerste deel werd afgesloten door vaste gast Nabil Khazzaka (alweer voor de vierde keer op Ballonnenvrees), die zich in zijn beste pak achter zijn laptop en synthesizer had geïnstalleerd om er bijzondere (maar veel te korte) remixen van zijn plaat It's Hot! It's Hot! It's Hot! op ons los te laten. Het ging van atmosferisch tot drum'n'bass, maar zakte altijd wat in elkaar bij de onnodige stiltes, die de magie er wat uithaalden. Vooral 'Fata Morgana' en 'To My Fantasy' vielen op. Tijdens de pauze gaf hij tientallen exemplaren van dat album gratis weg. Nabil doet elke Ballonnenvrees iets compleet anders, en dit was verfrissend, interessant, belangwekkend, maar helaas miste het ook wat zijn effect.

Punkdichter Joran Jambé kon er helaas niet bij zijn, dus begonnen we met Gents dramaturg, actrice, ritueel danseres en dichteres Maya Wuytack, die haar straffe teksten bijzonder overtuigend bracht, met én zonder piano. Een zeer mooie twintig minuten, ondanks het rumoer van enkele ongewenste gasten (dat zijn gasten altijd wanneer ze moedwillig luidruchtig zijn op een poëzieavond). Hier begon de avond wat te ontsporen, die gevaarlijke maar boeiende rand tussen schoonheid en chaos. Antwerps dichter-matroos Olivier Haemhouts had een scheepsknaap en enkele glazen flessen bij die hij in het water van de zeven wereldzeeën had gevonden. Om deze teksten, die hij zelf uiteraard niet had geschreven, te kunnen voorlezen, moest de scheepsknaap ze breken. Nadat twee flessen met een hels kabaal aan diggelen sloegen, vond de barman het welletjes geweest. Zeer rock'n'roll, dat wel. De proza in kwestie was even ruig als het schippersleven en wist ons te bekoren, maar laat ons eerlijk zijn dat alle aandacht naar de show zelf ging. Menig aanwezige bood zich nog tijdens zijn performance aan om de scherven te hebben opvegen. Geen punkdichter, wel rock'n'roll in al zijn heerlijke rebellie.

Weer een pauze, gevolgd door de kanjers Marc Gaij en Gert Fransoo, aka Het Duivelse Duoproject, uit Brussel. Eerst bracht Gert een openingsnummer op de gitaar, en bij het tweede nummer kwam Marc met zijn elektrische saxofoon de trappen op geslopen, leren outfit, zwarte zonnebril. Hun nummers, in het Engels en het Nederlands, handelden over de erbarmelijke staat waarin de Vlaamse zanger verkeert, maar ook over weerwolven, waarbij gans de bar luidkeels meezong. Sympathieke pathetiek en theatraliteit zijn Marc Gaijs handelsmerk en zorgden voor een onvergetelijke Ballonnenvrees-act.

Meteen daarop volgde een onaangekondigde open mic, met gitaarmeisje Kathy Vanhout, dichter Ruben (zijn gedicht heette 'Engel'), Frank Mathay, die voor zijn beklijvende teksten op de piano werd begeleid door Marc Gaij, Gust Peeters en twee sterk emotionele teksten, Gert met een aangevraagde tekst van Drink My Puke, en tot slot een hilarische show en een Engelstalige tekst van Manu Moreau (in een vorig leven nog Arnold Quartjeneger).

Weer redenen te over om hoogst enthousiast terug te blikken op Ballonnenvrees. Dank aan iedereen! Op 1 februari zal Gert Vanlerberghe cureren op Verlaat de Stad in Herentals, en de volgende Ballonnenvrees-edities zijn op 18 februari ('t Werkhuys) en 10 april (de tweejarige editie in Café Ami). Ik zie jullie zeer graag daar terug!

Foto's: Jan Somers