Ballonnenvrees 9 mei 2014

De tiende editie en tevens 'seizoensafsluiter' van Ballonnenvrees vond voor het eerst plaats op een nieuwe locatie, het gezellige Café Ami. De artiesten op de affiche waren weer niet van de minste, en een bijzonder fijne avond kondigde zich al wekenlang aan.

We openden met een streepje muziek van gitaarmeisje Cyrelle Mertens en haar bloedmooie songs. Vervolgens dreunde poëzietuindichter en bootsman Marco Van Dyck zijn gedichten door de micro, kwestie van het publiek uit die gelukzalige roes te halen met oerdegelijke poëzie, met onder meer een ode aan Ringland.

All-round troubadour, stadspeter en poëziekaper Peter Holvoet-Hanssen nam ons vervolgens mee op een dichterlijke tijdreis. Zo bracht hij die dekselse schelm François Villon weer tot leven in diens 'Ballade des pendus', naar het Bargoens vertaald door Don Fabulist. Ook Kapitein Slim en de meeuwen van Cornwall moesten eraan geloven, evenals Molly Malone. De man kwam net terug van een ontdekkingsreis naar Miavoye-Anthée in het teken van Paul Van Ostaijen. Het was puur genieten van zijn volkse ongezongen liederen, al dan niet begeleid door de deuntjes van zijn muziekbol. Er waren zelfs enkele meezingmomenten, zowaar! Brussels dichteres en prijswinnares Lize Spit sloot het eerste deel af met knap geschreven en gebrachte gedichten, Powesie met de grote P, dat is zeker!

Cyrelle opende ook het tweede deel met haar tegelijk kwetsbare en ijzersterke liedjes en daarna kwam Frederik Laurens helemaal uit Gent onder meer de Griekse mythologie bedichten. Een knaller van een opener voor het iets meer beschonken gedeelte van de avond! Ook stand-up comedy moet er zijn, en daarvoor hadden we niemand minder dan Tom Du Four in de rangen. Zijn hilarische show eindigde wat in mineur toen een duidelijk iets te diep in het glas gekeken dame meende dat ze beter op de lachspieren van het Amicale publiek kon werken dan de comedian zelve. Dat bleek - uiteraard - niet het geval en in zo'n geval kunnen zelfverklaarde komieken misschien beter ook gewoon zwijgen en de artiest op het podium zijn ding laten doen, wiens eigen show Café Ami tien minuten lang in een humoristische houdgreep hield.

Nog wat meer poëzie met gastheer Gert Vanlerberghe en enkele van zijn nieuwe, oudere en zeer oude gedichten. Voor 'Pianomeisje' werd hij à l'improviste begeleid door Loes Piron... op de piano, juist ja! Tsjêbbe Van Damme bracht vervolgens een kort stukje over transgenders en goochelde enkele straffe trucs uit zijn mouw. De avond kon niet mooier afgesloten worden dan met de aangrijpende poëzie van Turnhouts dichteres Sara Eelen. Eventjes werd het héél stil in Ami.

En voor wie dacht dat de avond helemaal voorbij was - not so! Burning EGO bracht in het laat nog een verrassingsconcertje, te beginnen met een tweede keer Gerts gedicht 'Mirage', deze keer dus in samenwerking met Jelle Vanacker en na al heel wat meer wijntjes dan toen hij het a capella ten berde bracht. Ook Jelles hitjes 'Lasagne' gingen er smakelijk in en toen we nog veel later Café Ami sloten, werd het uitkijken naar nieuwe oorden van verderf.

Ballonnenvrees zit er eventjes op, maar in het najaar zijn we er terug, scherper en sterker dan ooit! Tot dan!

Foto's: Gust Peeters en Els Crauwels