Onze 125e editie was ook meteen de voorlaatste van 2024. Deze vond plaats op een koude novemberavond in het knusse Café Het Maanlicht in Mechelen. Tineke Lambreghts, voormalig dorpsdichter van Kasterlee opende met 'Virtueel wereldgedicht', een heerlijk taalspel. Volgden nog 'Baron Florganist' en twee keer een NovemberVers. Haar 'Veel te vroeg' stond bol van de verwijzingen naar kinderliedjes. Van Kimme Tigra, helemaal uit Kortrijk, kregen we uit haar bundel Prozac & Gezelschapsdieren uiterst grappige compacte verhalen over Ximons sekstoerisme naar Hamburg, kettingrooksters op de bus, de goudvis Biefstuk, de hond Hitler, en dan ook nog de hond met de gaydar, baarmoedermodellen en de klassieker over het naturistenkamp. En zo annexeerde Kimme het ganse café als fanclub. Hilarischer wordt literatuur niet.
Voor het eerst hadden we Louis Vanoosthuyze ofwel Ooverdoosis te gast. Deze Kortrijkzaan is onlangs naar Gent verhuisd, waar hij nog meer kansen heeft om zijn veelvoudig roeping als dichter, rapper, podcastmaker, comedian en presentator te volgen. En zo zaten we plots met Louis, zijn ADHD en zijn hersenkronkels op de trein. We kregen enkele ritmische gedichten, een NovemberVers, met een vleugje filosofie en veel culturele verwijzingen erbij. Er was de tekst over technologie met een woud aan hashtags. Tot slot rapte hij een ode over en voor Otto Jan Ham over een beat. Deze meesterlijke ode moet je zeker eens gehoord. We kregen dus een zeer gevarieerde en entertainende set. Voor de pauze kwamen twee open mic'ers aan bod. Marzena Lesińska nam ons mee in drie vervoersmiddelen: de Orient-Express, de lifter op roadtrip, en de slee van de Kerstman. Gert Vanlerberghe nam van de gelegenheid gebruik om zelf een paar NovemberVerzen voor te lezen, van een woeste veroordeling van de genocide tot een appreciatie voor het werk van Paul Delvaux.
Na de pauze was het de beurt aan Lynn Van Hoof en haar pakkende gedicht 'Omgeploegd', over de Grote Oorlog in Diksmuide. Haar poëzie bevatte sporen van aanklachten tegen oorlog, tegen het vooruitsnellen, en tegen de Pro-Lifebeweging, maar we kregen ook het ludiekere 'Opel Cadet' en 'Wereldreis'. In 'Winteruur' werd het hot, hotter, hottest. Dan nog twee andere open mic'ers, te beginnen met Willem Meel, die onlangs een bundel uitbracht met gedichten die hij in zijn jeugd had geschreven. We kregen 'Alleenzaamheid', 'Studentenherinnering', 'Bij', 'Zonderloos', 'Reünie' en 'Mugje'. Karl Van Dyck, die kortverhalen schrijft over de oorlogsgebieden die hij heeft bezocht, las 'Naar Belfast en Lviv' voor, een tekst waar Het Maanlicht muisstil van werd.
Als afsluiter was er Ronny Dijksterhuis, net als Lynn en Tineke lid van Collectief Dichterbij. We kregen 'Rugkeer' en het verschroeiende 'Bijvangst', waarbij de bommen bleven vallen. Zijn aanklacht op de genocide in Palestina komt elke keer opnieuw binnen. En als NovemberVers '30 dagen imperfectie' is, dan is dat bij Ronny nog steeds goud. Zo las hij 'Collisie' voor en ook een tweeluik. Zijn sludgemetalrecensiegedicht wordt stilaan een podiumklassieker. 'Ballonnenvrees' droeg hij op aan het podium zelf, al gaat het ook over een hond met ballonnenvrees. En hij had nog een verrassing bij, voor het publiek en voor zichzelf. Hij eindigde met 'Skeptisch verwaand', een gedicht van zijn voormalige stiefzoon Theijmen Van Bronkhorst. Deze dichter was ook speciaal vanuit Nederland naar Mechelen komen afzakken, niet om zijn eigen gedicht te brengen maar om het Ronny te horen voordragen. Puik gedicht en mooie afsluiter voor een onvergetelijke avond Ballonnenvrees. We zien jullie heel graag terug op 19 december voor de laatste editie van het jaar, opnieuw in Het Maanlicht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten