Na vier maanden zonder Ballonnenvrees snakte Mechelen naar een podium in ongeblust maanlicht. Het was weer tijd voor poëzie in Het Maanlicht. Met vijf acts in de line-up en een overvolle open mic (waarin de presentator voor de laatste keer iederéén die wou aan het woord liet), werd het een heuse marathon. Op drie uur tijd zag Mechelen achttien artiesten passeren.
William Roelant scherpte onze goesting aan met zijn speelse en geestige spoken word, geput uit originele woordenschat. Van zijn unieke stijl worden wij heel blij. Emilie Pariel ging in Parijs op zoek naar de tijd en ineens ook alle mogelijke samenstellingen: komkommertijd, leeftijd, tijdgebrek... Ze vond poëtische schoonheid in een filosofie die handelde over lijden aan stilstand en het geheugen als lekkende kraan, terwijl ze verpoosde bij een plataan op het Île-de-la-Cité. Emilie in Parijs? Wij zijn fan! Mechels woordkunstenaar Felix Sandon nam ons mee in woorden van verwondering, met hoge herkenbaarheidsfactor. Hij evokeerde de term 'Irish goodbye', geplukt uit het werk van de alternatieve rockband Wolf Alice. Hierop volgden onder meer zijn watergedicht, het gedicht 'Resten' en een tekst vanuit het standpunt van de stad. Klasse!
Vervolgens swaffelde Dries Van Hooydonck ons een psychedelische schelmenfantasie in het gelaat. Terwijl hij zichzelf aankondigde, beloofde hij een fabel over vluchtgedrag, stront en gemarginaliseerde sjamanen. En of hij onze verwachtingen overtrof. Wat begon bij een verhaal van een traumatische jeugd eindigde in een soort van gestoorde Fear and Loathing in Roosendaal, waaruit hij één klankgedicht wist te persen. Hilarisch en hoogst entertainend. Muziek kregen we van het duo Jaune & Wijzer. Fijne covertjes in het Engels en het Frans, met enkele van mijn favoriete classics, van The Beatles over The Smiths tot Nick Cave.
Tot slot was er een open mic waar geen einde aan leek te komen. Ik heb de volgorde niet kunnen bijhouden, maar dat is bijzaak. In een onafgebroken stroom van talent kregen we de volgende dichters en muzikanten voorgeschoteld. Ekster Alven verwende ons met een parel van een gedicht en een beetje magie. Marzena Lesińska nam ons mee naar Dublin. Collagekunstenares Veerle De Graeve verblufte ons met 'Le malade imaginaire', een tekst over mentaal welzijn, een voorschrift voor empathie, en chronische creativiteit. Van Lynn Marien kregen we 'September' en 'Troost'. Liv Lot bracht het nummer 'Smelly' op gitaar. Beatrijs Deneckere gaf ons de gedichten 'Bodemloosheid' en 'Een vuur in de nacht'. Babs Beddeleem had ons mee met haar 'Gedicht dat zichzelf leidt'. We kregen treinpoëzie van Marc Cuypers. Meer muziek met Sophiaenne en een cover van 'Dag vreemde man' van Ann Christy. De Antwerpse rapper ssmlle bracht zijn nieuwe track 'Là-haut'. Gert Vanlerberghe gaf de avond nog een 'Aura'. Tot slot was er kersvers Antwerps kampioen poetryslam Vanessa Daniëls met een ijzersterk potje spoken word.
Oef. Wat een rit.
Op 24 oktober zie je ons opnieuw in het warme nest dat Het Maanlicht is. Nu zaterdag 28 september is het alweer tijd voor de 121e Ballonnenvrees, in hometown Antwerpen. Café Boekowski opent dan weer z'n deuren voor ons podium. Heel graag tot dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten