Helaas. We moeten nodig.
Basisbehoeften zetten poorten open.
Adem uit. Adem in.
Ervaar nefaste verandering.
Schijt je aars rauw. Is er geen belet.
Gevloerd door gevoeg,
in de stoelgang besmet.
Wat baten monddoekjes
als bacillen in bloedbanen rodelen,
zich bollen tot builen
als appels zo groot.
Geen knaagdier met geweten
nu het kikkers en adders regent.
Overal waar ik tuur:
de pest, de walging én de val.
Alles rondom mij ettert en bederft,
roodgebraakte straten meuren naar de dood.
Die regeert als een koningin op haar troon,
wee haar willekeurstoorn.
De toekomst is begraven.
Zwarte rook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten